در چندسال اخیر ، تکنیک ریخته گری ژلی توجه بسیاری از محققین را به علت سادگی و مزایایی که این روش نسبت به دیگر روشها دارد به سوی خود جلب کرده است این روش به لحاظ نیاز نداشتن به هیچگونه امکانات خاص و پیچیده برای تولید سنتی نیز کاربرد دارد در اولین دوره پس از اختراع ، این فرایند به لحاظ به کار رفتن  افزودنی های سمی آلی ، از نقطه نظر صنعتی ، کاربرد پیدا نکرد .

Jenny و همکارانش در سال 1998 گروه دیگری از افزودنی ها را که نسبت به گروه قبلی که توسط Omtate و همکارانش در سال 1991 ارائه شده بود و از رسمیت کمتری برخوردار بود معرفی کردند .

(MBAM)Methly Bisacrylamide , (MAM)Methacrylamide به ترتیب عنوان مونومر و Crosslinker  معرفی شدند .برای دوغاب های مایع که از (MAM-MBAM) تهیه شدند آمونیوم پرسولفات (APS) و متیل اتیل دیامین (TEMED) به عنوان بازدارنده و کاتالیزور مورد استفاده قرار گرفت .

علاوه بر سادگی و قابلیت شکل دهی نزدیک به محصول نهایی ، مطالعاتی برای تبیین مزایای دیگر ریخته گری ژلی سنتی و پایه سیستم MAM-MBAM صورت گرفت .

با وجود کمتر بودن مقدار بایند در این روش (4-3% وزنی ) نمونه های به دست آمده استحکام کافی برای ماشین کاری در حالت خام را داشتند .(Num &Kirbly , 2002) .

ریخته گری ژلی به طور موفقیت آمیزی در ساخت سرامیک های با درصد تخلخل بسیار بالا از طریق روش ایجاد فوم به طور مستقیم نیز کاربرد پیدا کرد .سوسپانسیون های ساخته شده به منظور ساخت قطعات متخلخل نزدیک به محصول نهایی در قالب ریخته گری می شوند .

2- فعالیت های آزمایشگاهی

2-1- آماده سازی دوغاب

ابتدا پیش مخلوطی 51% وزنی از مونومر (MAM)و (MBAM)Crosslinker به نسبت وزنی (6 : 1 ) تهیه شد در حین آماده سازی دوغاب پودر الومینا Alcoa(T3000SG) و  سطح ویژه Vm2/g طی چند مرحله برای رسیدن به 55% حجمی جامد به دوغاب افزوده گردید .