بخشی از متـنِ ایـن تـحقیـق :
به راستى نمىتوان تاريخ آغاز نظريه ولايت فقيه را به آسانى تعيينكرد. مسلمانها از همان صدر اسلام با دو مسئله اساسى روبرو بودهاند:يكى غيبت پيامبر و عدم حضور ايشان در بسيارى از شهرها و ديگرى نيازمبرم به احكام و دستورات سياسى و فردى. بنابراين به افرادى نيازداشتهاند كه بتوانند دستورات را براى آنها تبيين نمايند، در ميانآنها قضاوت نمايند و يا بعضا امور سياسى اجتماعى آنها را سر و سامانبخشند، اين مسئله در دوران ائمه معصومين نيز وجود داشته كه تعيينفقهايى خاص را مىطلبيده است. بعضى از انديشمندان گرچه به عنوان نظريهپردازاختصاصى ولايت فقيه شناخته شده نيستند و (مانند سلمان فارسى)اما از اوايل قرن دوم هجرى، مواضع مشخصى پيرامون ولايت فقيهصدورمىيابد كه آنها را آشكارا به عنوان نظريه ولايت فقيه مىتوانبازشناخت.
انقلاب يا ارتجاع سياسى
رشتهاى از حركتهاى سياسى كه بهدنبال تجمع در سالن سرپوشيده «بنى ساعده» در سال يازدهم هجرىپديدار شد و در سراسر سدههاى اول ادامه داشت را بايد به عنوانمهمترين عامل در پيدايش نظريه ولايت فقهاء بر جامعه به شمار آورد. اكثريت مسلمانان در اين دوره با اين اعتقاد كه كتاب خدا براى بياناحكام، كافى است ، به اهلبيت «ع» توجهى نكردند. در صورتى كهپيامبر آنها را دو عنصر جدا ناشدنى ناميده و به مسلمانان توصيهنموده بود كه به هر دو تمسك كنند تا نجات يابند. تاثير اين حركتهاىسياسى بر بسيارى از انديشهها، بس سترگ بوده و پيامدهاى منفى بسيارداشته است; بنابراين آنچه توجه نخستين نظريهپردازان «ولايت فقهاء»را به خود جلب كرد پيامدهاى منفى اين دگرگونيها و تاثيرات بود. اينانديشمندان از انحراف ناشى از جريانات مزبور به ويژه در شهر پيامبربسيار متاثر شده بودند. آرزوى بازگرداندن «ولايت»، «امارت» وحكومتبه «صراط اصلى»، مايه وحدت همه اين انديشمندان بود. آنها كهبرجسته بودند در اين دوره خواستار بازگشتبه دستور خدا و پيامبراسلام بودند، اما در مقابل، بودند افرادى كه اين دگرگونى راامكانناپذير مىدانستند و بر آنچه پيامبر بر آن تاكيد ورزيده بودچشم پوشيدند. بنابراين فقهاء و محدثين بزرگ آن دوره كه به «قارى»معروف مىشدند در صدد ايجاد پايههاى نوين يك «نهاد» پايدار درجامعهاى شدند كه دستخوش آشوب گشته بود. توجه به اين «نهاد» هنوزهم به عنوان يكى از نگرانيهاى عمده بسيارى از انديشمندان ونظريهپردازان گوناگون ولايت فقيه، پابرجاست. منزل ارقم، خانه امنمسلمانان در مكه، نخستين «مدرسه» فقهى به شمار مىرفت كه همه روزهمسلمانها به طور پنهانى در آن گرد مىآمدند، دانش زندگى و حقوق فردىو اجتماعى را از زبان پيامبر نور مىشنيدند ، و به آنها عمل نموده، ديگران را در جريان افكار، رفتار و گفتار پيامبر مىگذاشتند . امااز همان آغاز به ويژه پس از انتقال به مدينه و تشكيل حكومت و گسترشاسلام، به علت دورماندن بسيارى از مسلمانان از پيامبر و دستكارى درنقل قولها و يا اشتباهات غيرعمدى، لازم گرديد كه مسلمانان به نوعى«تفقه» بپردازند. بخصوص دستور پيامبر مبنى بر اينكه آنچه از منبراى شما نقل مىگردد اگر با قرآن موافق بود آن را برگيريد و اگرمخالف قرآن بود آن را دور بياندازيد ; مبدا نوعى استنباط، بهصورتى ساده و ابتدايى شد و لذا قدمت تفقه و استنباط اجتهاد و فتوىبه همان روزهاى آغازين مىرسد، و مسلمانان به دلائلى همچون «تعارض دوحكم»، «مشكل درك الفاظ» و «عدم اطلاع نسبتبه همه احكام» بايدكه اجتهاد مىكردند. علاوه بر آن يك نفر صحابى، گاهى عين الفاظ حديث رانقل مىكرد و گاهى حكمى را كه از آن احاديث و آيات فهميده بود بيانمىنمود كه در صورت اول، "راوى و محدث" و در صورت دوم، "مفتى ومجتهد" دانسته مىشود. بنابراين اجتهاد به معناى فهم حكم ازعمومات و مطلقات و انضمام احاديثبه يكديگر و بحث از نسخ و تخصيص،تقييد، و استنباط از ظواهر و نصوص كتاب و سنت، از آن زمان وجودداشت، هم در ميان كسانى كه به پيامبر دسترسى داشتند و هم آنها كهدور بودند . مسائل ديگرى نيز در زمان پيامبر رخ نمود كه در زمانپيامبر، بوجود آمدن طبقهاى به نام فقهاء [ قاريان ] و امثال ايشان راايجاب كرد. مثلا در واقعه بنىقريظه هنگامى كه رسول خدا(ص) اصحاب خودرا به بنىقريظه اعزام داشتبه آنان فرمود: "نماز عصر را تا رسيدن بهآنجا بجا نياوريد". برخى از آنان جهت تعبد به نص، نماز عصر را دروقت ادائى بجا نياوردند ولى برخى ديگر با اجتهاد در كلام رسول خدانماز عصر را پيش از رسيدن به آنجا در وقت ادا بجاآوردند زيرادانستند كه غرض رسول خدا از فرمان، تسريع در رسيدن به بنىقريظه بودهاست نه نهى از نماز عصر در وقتخودش. لذا هم نماز عصر را در وقتاداء بجا آوردند و هم غرض رسول خدا(ص) را كه تسريع در رسيدن به مقصدبوده استحفظ اين اجتهاد در اصطلاح علمى موسوم به «اجتهادتخريج ملاك در مقام تطبيق» است . البته نبايد فراموش كنيم كه درزمان حضور پيامبر(ص) و بعدها براى شيعيان در زمان ائمه معصومين(ع)نياز چندانى به استفاده گسترده از اجتهاد و تفقه نبود; به دو علت1- فراوان نبودن پديدهها و فروع جديد 2-حضور رسول خدا و ائمهمعصومين در جامعه اسلامى و دسترسى مستقيم به آنها كه بهترين راهشناخت احكام شرعى در وقت نياز بودند. حتى در زمان پيامبر و ائمه مكتب هدايت كه افراد صاحبنظر داراى ملكهاجتهاد (رد فرع بر اصل); «مرجع» بسيارى از مسلمانان قرارمىگرفتندو اين وضع در زمان شخص پيامبر، پيش روى آن حضرت جريان داشت وپيامبر(ص) اين امر (فتوىدادن) را تقويت و تشويق مىفرمود.همينجريان در زمان جانشينان آن حضرت نيز ادامه يافت و فقهايى همچون;سلمان محمدى، عمارياسر، ابوذر غفارى، ابورافع، ابىابن كعب، حذيفهيمانى، ابودرداء، ابوسعيد خدرى، عبدالله بن عباس و قثمبن عباس و...در بسيارى از مسائل مرجع مسلمانان قرار مىگرفتند.
توجه به شرايط اجتماعى
سومين مسئلهاى كه درباره سير تاريخى نظريهولايت فقيه بايد در نظر داشته باشيم، «نقش زمان و مكان» در چگونگىارائه و عرضه نظريه «ولايت» و «ولايت فقيه» مىباشد; زيرا يك اصلمسلم تاريخى اين است كه همه حوزههاى انديشه در طول تاريخ عميقا تحتتاثير زمينههاى اجتماعى، سياسى، اقتصادى، نظامى زمان نظريهپردازى،انديشهورى و صدور انديشههاى سياسى از طرف انديشهپردازان سياسى اعماز مذهبى و غيرمذهبى، معصوم و غيرمعصوم مىباشد. به عبارت ديگرصدور انديشه سياسى رابطه مستقيم با درگيرى انديشهوران با مسائلسياسى اجتماعى دارد، و در اين مسئله، نظريهپردازان ولايت، مستثنىنيستند; زيرا با يك بررسى تاريخى مىيابيم كه هر گاه درگيرى اينانديشمندان با مسائل سياسى زياد بوده است مباحث انديشه سياسى گسترشيافته و هرگاه به هر دليل اين درگيرى كم مىشده، باحثسياسى و روندانديشهپردازى سياسى تقليل يافته و يا فروكش مىنموده است. اين مهم راما با بررسى تاريخ 23 ساله فعاليت نبىاكرم(ص) و 250 سال فعاليت ائمهمعصومين(ع) به خوبى مىتوانيم دريابيم و اين «فرضيه» با تدقيق درتاريخ 1200 ساله فقهاء شيعه به يك اصل و قاعده ثابت موجود در تاريخسياسى شيعه تبديل مىگردد. آيات 13 ساله منزل در مكه (مكى) برپيامبر اسلام غالبا انذار و تبشير دارند تا مسائل سياسى، و آيات مدنى،اكثريت در مسائل سياسى اجتماعى دارند. روايات، احاديث و خطبباقيمانده از عصر نخستين امام(ع) اكثرا صبغه سياسى دارند. آثار ائمهثانى و ثالث نيز نشاندهنده همين مسئله هستند. بر عكس آثار امامصادق(ع) و امام باقر(ع)، با برخوردارى از مسائل حقوقى وسيع، صبغهسياسى (به معناى حكومتى) كمترى دارند زيرا به اقتضاء شرائط سياسىكشور، كمتر از ائمه ديگر، درگير مسائل سياسى حكومتى بودهاند، اگر چهبدور از مسائل سياسى نيستند. در مورد فقهاء نيز اگر به سوابق محققثانى، كاشفالغطاء بزرگ، ملااحمد نراقى، ميرزاى قمى، شيخ فضلالله نورى،محمد حسين نائينى غروى و به ويژه حضرت امام خمينى(ره) نظر كنيم مىبينيمكه چون درگير مسائل سياسى بودهاند كم و بيش پيرامون «نظام سياسى»و يا بنيانهاى آن با صراحتبه انديشهپردازى پرداختهاند و بر عكسفقهاء ديگرى چون شيخ انصارى، صاحب جواهر، صاحب شرايع، شيخ طوسى، آيتالله بروجردى و ديگرانى كه درگيرى مستقيمى با مسائل سياسى نداشتهانداگر چه به مسائل مربوط به نظام سياسى عنايت داشتهاند، اما بسيارمحدود و در حد ضرورت به آن پرداختهاند ...
تـوضـیـحــاتِ فـایــل :
- این فایل با فرمت word ( قابل ویرایش ) در اختیار شما قرار خواهد گرفت.
- تعداد صفحات : 86
- قابل ارائه و مناسب بعنوان تحقیق کلاسی
کلمات کلیدی : تئورى دولت در اسلام, تحقیق در مورد تئورى دولت در اسلام, دانلود تحقیق تئورى دولت در اسلام, دانلود رایگان تحقیق تئورى دولت در اسلام, پروژه تئورى دولت در اسلام, مقاله تئورى دولت در اسلام, تحقیق معارف اسلامی در مورد تئورى دولت در اسلام, پاورپوینت در مورد تئورى دولت در اسلام, پایان نامه معارف اسلامی در مورد تئورى دولت در اسلام, تحقیق معارف آماده در مورد تئورى دولت در اسلام, تحقیق معارف رایگان , word , ورد, پاورپوینت , pdf, رشته معارف اسلامی , power point , معارف اسلامی , تحقیق آماده معارف در مورد تئورى دولت در اسلام, تحقیق معارف تئورى دولت در اسلام, تحقیق کلاسی آماده تئورى دولت در اسلام, تحقیق درباره تئورى دولت در اسلام, تحقیق رایگان تئورى دولت در اسلام, پاورپوینت تئورى دولت در اسلام, تحقیق در رابطه با تئورى دولت در اسلام, تحقیق معارف تئورى دولت در اسلام, پروژه درباره تئورى دولت در اسلام, دانلود پاورپوینت آماده تئورى دولت در اسلام, مقاله فقه در مورد تئورى دولت در اسلام, تحقیق معارف درباره تئورى دولت در اسلام, دانلود تحقیق معارف, تحقیق با موضوع تئورى دولت در اسلام, تحقیق رشته معارف اسلامی در مورد تئورى دولت در اسلام, تحقیق آماده تئورى دولت در اسلام, دانلود رایگان تحقیق در مورد تئورى دولت در اسلام, علوم انسانی , علوم دینی , علوم مذهبی , معارف اسلامی