بخشی از متن اصلی :
مقدمه
مطالعه تاريخ روابط عمومي در دنيا حاكي از آن است كه در هر مقطع تاريخي بر يكي از عناصر تشكيل‌دهنده جوهرة روابط عمومي تاكيد شده است.
هنر روابط عمومي در واقع به دوران پيشين از تاريخ روابط عمومي بر مي‌گردد كه از 5000 سال پيش از ميلاد مسيح تا اندكي پس از جنگ جهاني اول را در بر مي‌گيرد.
تكنيك‌هاي روابط عمومي از زماني آغاز مي‌شود كه تحولات عظيمي در زمينه تكنولوژي و علم انسان رخ مي‌دهد. در فاصله جنگ جهاني اول و دوم پيچيدگي اوضاع جامعه اقتضا مي‌كند كه وارد دوران تكنيك‌ها شويم و روابط عمومي فني در صحنه مديريت نوين چهره مي‌نمايد.
پس از جنگ جهاني دوم و با انقلاب سيبرنتيك همه ضوابط پيشين ناكافي مي‌شود و همزمان با فلسفه مديريت جديد، روابط عمومي به معني مدرن كلمه متولد مي‌شود. از اينرو در اين زمان روابط عمومي خود را از قيد مشاطگي و زيباسازي تصوير زشتي‌ها مي‌رهاند و صرفاً وسيله‌اي براي تشخص و نشانه‌اي از عظمت و ترقي مي‌شود و ديگر پيرو مد و عقب نهاندناز ديگران نيست.
اندك اندك خود مديران به اهميت موضوع پي بردند و به تدريج پايه‌هاي فلسفه روابط عمومي در درون موسسات پي افكنده شد. از اين به بعد با عنايت به فلسفه جديد همچون مديريت روابط انساني پاية مهم آن تلقي مي‌شد. تاثير اين برداشت بتدريج پديدار شد. حتي در برنامه آموزشگاهها توجه به روابط انساني و اصول روابط عمومي در زير عناوين مختلف گنجانيده شد. بديهي است جنبه داخلي روابط عمومي يعني آنچه كه در بعضي از مؤسسات «روابط با كاركنان» نام گرفته است، پيش از ساير جنبه‌ها مورد توجه قرار گرفت. بعبارت ديگر فلسفه روابط عمومي در موسسات به رسميت شناخته شد و اين خود مساله مهمي است، زيرا اصل، قبول فلسفه و انجام وظايف و فعاليتهايي است كه مجموعاً آن را «روابط عمومي» ناميده‌اند و اينكه اين وظايف ابتدا به اداراتي چون كارگزيني، سرويس‌هاي عمومي، امور اجتماعي روابط خارجي و امثال آن واگذار شد.
این فایل به همراه چکیده ، متن اصلی و منابع تحقیق با فرمت word ( قابل ویرایش ) در اختیار شما قرار می‌گیرد.
تعداد صفحات : 41