IGMP ، كه در RFC 3376  تعريف شده ، توسط ميزبانها و مسيرياب ها  براي مبادلة اطلاعات عضويت Multicast بر روي LAN استفاده مي شود . IGMP  از ماهيت پخشي LAN استفاده مي كند تا تكنيكي كارآمد براي تبادل اطلاعات بين چندين ميزبان و مسيرياب‌ها را فراهم نمايد .  در حالت كلي ، IGMP دو عملكرد  اصلي را حمايت مي كند :

1ـ ميزبان ها پيغامهايي به مسير ياب ها مي فرستند تا مشترك يك گروه Multicaset تعريف شده توسط يك آدرس Multicaset شوند يا اشتراك خود را از آن حذف نمايند .

2ـ مسيرياب ها به صورت دوره اي بررسي مي نمايند كدام گروههاي Multicaset ، مورد نظر كدام ميزبانها مي باشند .

IGMP در حال حاضر در روايت 3 قرار دارد . در IGMPV1 ، ميزبانها مي توانند به گروه Multicaset  ملحق شوند و مسيرياب ها تايمري را براي حذف اشتراك اعضاي گروه استفاده مي كنند . IGMPV2 باعث مي شود اشتراك يك ميزبان به طور مشخص از يك گروه حذف شود . اولين دو روايت ، ضرورتاً از مدل عملياتي زير استفاده نموده اند :

•           گيرنده ها بايد مشترك گروههاي Multicaset گردند .

•           مبدأها نيازي به مشترك شدن در گروه هاي Multicaset ندارند .

•           هر ميزان مي تواند ترافيك را به هر گروه Multicaset بفرستد.

اين روش بسيار كلي است اما نقاط ضعفي نيز دارد :

1ـ گسترش گروههاي Multicaset آسان است . حتي اگر فيلترهايي در سطح كاربرد براي حذف  بسته هاي ناخواسته وجود داشته باشد ، اين بسته ها هنوز منابع عمده اي را در شبكه  و درگيرنده اي كه بايد آنها را پردازش كند ، مصرف مي كنند .

2ـ ايجاد درخت هاي توزيع Multicaset مشكل ساز است . دليل آن ،  مشخص نبودن محل مبدأها مي باشد .

3ـ يافتن آدرس هاي Multicaset منحصر به فرد سراسري مشكل است . هميشه اين امكان وجود دارد كه گروههاي Multicaset ديگري ، همان آدرس Multicaset را بكار ببرند .

IGMPv3  اين نقاط ضعف را اينگونه مورد توجه قرار مي دهد :

1ـ دادن اجازه به ميزبانها براي مشخص نمودن ليست ميزبانهايي كه از آنها ترافيك يافت مي شوكد . ترافيك از ميزبانهاي ديگر ،‌در مسيرياب ها مسدود مي شود .

2ـ دادن امكان به ميزبانها براي مسدود نمودن بسته هايي كه مبدأ آنها ترافيك ناخواسته مي فرستد .

ادامة اين بخش ، IGMPv3 را مورد بررسي قرار مي دهد .

فرمت فایل : Word ( قابل ویرایش )

تعداد صفحات : 60