در اولین آیه، به حضرت محمد(ص) به عنوان یک الگو و پیشوا چنین دستور مى دهد: «بگو: پناه مى برم به پروردگار سپیده صبح» که دل سیاهى شب را مى شکافد (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ).
«از شرّ تمام آنچه آفریده است» (مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ).
از شر همه موجودات شرور، انسان هاى شرور، جن، حیوانات، حوادث و پیشامدهاى شر و از شر نفس أماره.