مقدمه:
خدايا نميدانم با چه زباني تو را بستايم، چرا كه اگر در عصر جاهليت چشم به اين جهان ميگشودم، چشمانم در زير تلي از خاك بسته ميشد و اگر در عصر بعد از رحلت پيامبر اكرم متولد ميشدم، شايد من نيز در زمره ي طلحه و زبير ها قرار ميگرفتم.
اما چه بگويم از لطف بيكران تو!
چرا كه در عصري كه متعلق به امام زمان (عج) و نائب بر حقشان است، زندگي ميكنم، عصر من، عصر ظهور مردي است از سلاله ي پيامبر خاتم (ص) امام خميني (ره) مردي كه آب و آينه و آفتاب در دست داشت. امروزه بشريت منتظر آن جامعه آرماني و ايده آل است، زيرا كه هيچ يك از نظريه هاي سوسياليستي ماركسيستي، ليبراليستي و ... نتوانسته است انسان را به آن مدينه فاضله اي كه آروز دارد، برساند.
امامت خورشيد حيات بخشي است كه شيعه با اعتقاد به آن گره خورده و راه خويش را در تاريخ آغاز كرده و از اسلام خلفا و كج راهه ها و بي راهه ها جدا نموده است.
و در اين راه رنج ها برده است، تا آنجا كه به اعتراف برخي محققان آن قدر كه در اين راه شمشير كشيده شده و جان فشاني شده، در هيچ برهه اي از زمان در مورد هيچ يك از ديگر آموزه هاي دين معني ديدن بدين حد، شمشير زده نشده و جان فشاني نشده است و اين جان فشاني و اهتمام از آن جا برخاسته كه پيامبر اسلام (ص)، آن قدر كه به اين امر سفارش مي كرد به هيچ يك از امور ديگر سفارش نميكرد و آن قدر كه براي اين مهم از اولين روزهاي دعوت علني تا آخرين لحظات عمرش در بستر بيماري گام بر ميداشت و اقدام ميكرد، براي هيچ كار ديگري اقدام و زمينه سازي نميكرد.
امروز و در اين نسل ما امامت را پذيرفته ايم، ولي هنوز براي بسياري از ما، مسئله امامت و بحث امام زمان (عج) گنگ و مبهم است و به صورت ميراثي از آن پاسداري ميشود ميراثي كه هنوز عمق و ضرورتش را نچشيده ايم.
اگر ما جايگاه امامت را بشناسيم و ضروتش را لمس كنيم بر اساس همان ضرورت وجود امام زمان (عج) را احساس ميكنيم و از زير بار اشكال هاي بني اسرائيل آزاد ميشويم و بر اساس همان ضرورت و احساس، به عشقي از امام ميرسيم.
آن هم نه عشق ساده و سطحي كه عشق شكل گرفته و جهت يافته.
در ميان امامان شيعه، امام دوازدهم از ويژگي ها و امتيازهاي خاصي برخوردار است.
او تنها كسي است كه تماميجهان را از عدل و داد سرشار خواهد ساخت، همانگونه كه از ظلم و بيداد پر شده است. او كسي است كه پيامبر (ص) و همه امامان، از ساليان دور، آمدن او را بشارت ميدادند و با ياد او و دولت او شيعيان را آرامش ميبخشيدند.
با امام بودن آثاري دارد و پشت كرده به او غرامتي، كسي با امام نور نباشد، گرفتار امام نار ميشود و اين، سنتي است الهي.
اهميت مقوله مهدويت و نقش آن در اعتقاد مردم و بررسي آثار روان شناختي، تربيتي و اخلاقي اعتقاد به امام زنده، ميطلبد تا از هر فرصتي براي پرداختن به اين مهم بهره بجوييم و صد البته سينه هزار ساله در يكي دو كتاب هم خالي نميشود، با يكي دو صفحه چه ميتوان كرد؟!
همين اندازه بگويم كه:
خاك شهيدان دوست، گر بشكافي هنوز
آيد از آن كشتگان، زمزمه ي دوست، دوست
اقدامات انجام شده
اين تحقيق شامل دو بخش است:
1-جمع آوري اطلاعات از مباحث تئوري و نظري:
براي جمع آوري اطلاعات در اين مرحله از سه منبع استفاده كرده ايم:
الف) كتاب ها و منابع در دسترس
ب) مقالات و تحقيقات منتشره در مجلات و روزنامه ها
ج) سخنراني ها
2- تهيه پرسش نامه و استفاده از اطلاعات آماري:
در اين مرحله با راهنمايي اساتيد مشاور و همچنين مصاحبه با افرادي از اقشار مختلف اقدام به تهيه پرسش نامه اي براي بررسي ميداني مباحث تئوري و نظري كرده و اين پرسشنامه ها را كه نمونه اي از آن در پيوست خواهد آمد بين دانجشويان دانشگاه امام رضا (ع) و اساتيد آن و مراجعين كتابخانه مركزي آستان قدس رضوي واقع در حرم مطهر توزيع نموديم.
پرسش نامه بصورت بسته ارائه شد و سه سوال به صورت باز به آنها ضميمه گرديد.
براي اين تحقيق يك مصاحبه برنامه ريزي شده در نظر گرفته شد كه به دليل محدوديت زماني به مرحله اجرا نرسيد.
در نهايت اطلاعات كيفي به دست آمده از طريق پرسش نامه ها با استفاده از نرم افزار Excel به اطلاعات كميتبديل و موضوع مذكور جمع بندي و مورد نتيجه گيري قرار گرفت.
فصل اول:
طرح تحقيق
شامل:
موضوع و طرح مسئله ي علمي
علت و اهداف انجام تحقيق
فرضيه سازي
تعريف مفاهيم و واژه ها
انتخاب روش تحقيق
مشكلات و موانع تحقيق
موضوع و طرح مساله علمي:
بررسي ميزان توجه جوانان به نقش وحضور امام زمان (عج) در زندگي روزمره
تعريف موضوع و بيان مسئله:
پيامبر (ص) فرموده اند: «مردم تازماني كه امر به معروف و نهي از منكر نمايند، خير و خوبي از آن ها زائل نميشود.»
حال چه معروفي بالاتر از تعجيل درظهور امام عصر (عج) و آمادگي جهت استقبال از آن حضرت و چه منكري بدتر از فراموش و غفلت از امام زمان (عج) كه اين خود منشا تمام منكرات است.
مساله اي كه در اينجا مطرح است اين ميباشد كه:
1- آيا معرفت صحيح نسبت به امام (عج) و جايگاه وي ميتواند در توجه ي بيشتر جوانان به حضور امام موثر باشد؟
2- آيا درك صحيح از مقوله انتظار و شخص منتظر در توجه به امام موثر است؟
علت و اهداف انجام تحقيق
جمعه ها يكي پس از ديگري ميآيند و ميروند، باز هم غروب جمعه اي ديگر از راه ميرسد و هنوز مسافري در راه... چقدر ما بي انصافيم! نميدانم، انتخاب موضوع اين تحقيق هم نياز به تشريح علت دارد!
پس از شما ميپرسم، اگر امام واقعا" هست حجت خداست، آيا نبايد او را بشناسيم؟ آيا نبايد به او اظهار محبتي كنيم و با او همراهي نماييم.
با او حرف بزنيم و با او ارتباط روحي معنوي برقرار كنيم؟!
ضرورت شناخت امام چيست؟
طبق آيه شريفه «اطيعوا.... و اطيعوا الرسول و اوليالامرمنكم»
اطاعت از خدا، رسول و لوليالامر واجب است و منظور از اولي الامر در اين آيه بر اساس حديث نبوي حضرت علي (ع) و فرزندان اويند.
به راحتي ميتوان دريافت كه شناخت امام زمان (عج) يك تكليف واجب است چرا كه شناخت مقدمه اطاعت است همچنين از اين حديث پيامبر (ص) كه فرموده اند «هر كس امام زمان (ع) خود را نشناسد و بميرد به مرگ جاهليت مرده است» نيز ميتوان به ضرورت شناخت حضرت پي برد.
و البته شناختن درجات و مراتبي دارد، در مورد امام (عج) هم اولين قدم و حداقل شناخت اين هست كه شخص او را بشناسيم كه كدام فرد امام است.