تعارض چیست؟
در فرهنگ نامه تعارض از نظر لغوی به معنای
۱. اختلاف داشتن.
۲. [قدیمی] متعرض و مزاحم یکدیگر شدن.
۳. [قدیمی] با هم مخالفت کردن.
(در بسیاری از جاها در متن به جای تعارض از کلمه ی اختلاف استفاده شده است که معنی یکسانی با تعارض دارد.)
هر نوع تنوع دیدگاه یا اختلاف نظر تعارض یا مخالفت محسوب نمی شود.
تعارض زمانی شکل می گیرد که اختلاف ها و تفاوت های جدی شکل بگیرد.
تعارض به تنهایی نمی تواند بد باشد و اتفاقا برای پیشرفت یک سازمان بسیار هم ضروری است منتها تا زمانی که به مشاجره و بحث و درگیری بوجود نیامده باشد.
تعریف آقای استفان رابینز در مورد تعارض:
تعارض فرایندی است که در آن فرد یا افرادی به طور عمدی می کوشند تا به گونه ای سبب ناکامی شخص یا اشخاص دیگر در رسیدن به علایق و اهداف شان شوند.
تعارض بین افراد یک حقیقت جدا نشدنی زندگی است.
این اختلاف ممکن است در هر مرحله و موقعیتی از زندگی ٬ در سازمان ها و روابط بین شخصی اتفاق بیافتد.
یادگیری مهارت رفع اختلاف به شکل موثر برای هر شخصی بسیار مهم است.
اولین قدم برای رفع تعارض این است که ما چه استراتژی می خواهیم برای رفع آن برگزینیم.
ولی در ابتدا برای رفع آن شما باید ریشه ی اش را پیدا کنیم و سپس نوع آن را.
منبع و ریشه ی تعارض چه چیزهایی هستند.
در کتب یا مقالات شاید منابع مختلفی برای آن معرفی شده باشند که همه ی آن ها می توانند درست باشد.
منتها در ادامه ی مقاله می خواهم به صورت کلی ریشه های اصلی تعارض را معرفی کنم:
۱. تفاوت در ویژگی های شخصیتی افراد
برای روشن تر شدن موضوع دو نوع تیپ شخصیتی را معرفی می کنم
الف: افراد با تیپ شخصیتی درونگرا:
افراد با این تیپ شخصیتی دوست دارند بیشتر اوقات تنها باشند و خیلی خود را در معرض جمع قرار نمی دهند.
دوستان کمی دارند و غالبا زیاد اهل دور همی و مهمانی نیستند خصوصا جمع هایی که بیشتر افراد غریبه باشند.