نگرش معماری ارگانیک که دردوره جعبه های ساختمانی بلند مدرن،مثل هوایی تازه برای نفس کشیدن ومفری برای تحرک و آرامش بوده و نگاه رایت- یک معمار و شخص انقلابی، وابسته به طبیعت، با گرایشات آرمان گرایانه به آزادی فردی و اجتماعی -  به عنوان نمونه کامل و بارز نگاه ارگانیک به زندگی و معماری، حتی امروز موضوعی کهنه و تمام شده محسوب نمی شود، بلکه - شاید تحت عناوینی دیگر-   جدی تر شده و اهمیت بیشتری یافته است. 
معماری برای تمام امور انسانی، اصلی بنیادی و اساسی است و از همان آغاز تمدن ایجاد شده است چرا که بدون آن امکان بوجود آمدن تمدن یا فرهنگی وجود نداشت. معماری امری اجتناب ناپذیر وبی پایان و نیاز ابتدایی است . دامنه ی معماری از بدوی ترین شکل سکونت در غارها تا پیچیده ترین نوع ساختمانها را در بر می گیرد.
به عقیده ی بن فارمر معماری هنری است که نمی تواند خود را از شرایط بافت پیرامون جدا نگه دارد شرایطی که نا گزیر باید به آن توجه کند هر مکانی ویژگی خاص خود را دارد و پاسخ منحصر به فرد را می طلبد .
یکی از کنجکاو ترین و دور از دسترس ترین پدیده های نیمه ی قرن نوزدهم ،نیاز گسترده و مصرانه در تقاضای یک معماری جدید بود که در حدود سال۱۸۹۰ به اوج خود رسید
 زمانیکه گستره ی تجاری فولاد و بتن مصلح توصعه ی قابل ملاحظه ای یافت. نیاز به پاسخ گویی به خواسته ها ی جدید از جمله نیاز به ساختمان های صنعتی ، راه آهن ، مرکز خرید، زندان ها ، بانک ها ، کار خانه جات، خانه های شهری ، خانه های کارگری…که ناشی از صنعتی شدن بودعمدتا  خطوط و فرمها تناسباتی منتهی شد که در الفبای معماری ما جایی نداشته بود .