فهرست
چغازنبیل.. 2
کشف چغازنبيل.. 2
معرفی زيگورات.. 2
شهر چغازنبيل.. 4
زيگورات چغازنبيل.. 5
ميز قربانی.. 5
ميراث جهانی.. 6
تهديد چغازنبيل توسط حفاریهای نفتی.. 7
اماكن مذهبي.. 7
اقليم شناسي.. 8
پروژه چغازنبيل.. 8
فعاليتهاي پروژه چغازنبيل.. 10
فعاليتهاي پژوهشي.. 11
فعاليتهاي معرفي و اموزش... 12
حفاظتهاي اضطراري و خدمات عمراني.. 14
مركز پژوهشي پروژه چغازنبيل.. 14
موزه هفت تپه. 14
کتابخانه. 15
آزمايشگاه. 16
بخش رايانهاي.. 16
بخش اداري و آرشيو. 16
كارگاه مرمت اشيا. 17
دفتر فني چغازنبيل.. 18
اتليه معماري و مستندنگاري.. 18
بخش مطالعات سفال.. 18
منابع.. 18
چغازنبیل
چُغازَنبیل نیایشگاهی باستانی است که در زمان ایلام (عیلامیها) و در حدود ۱۲۵۰ پیش از میلاد ساخته شدهاست. چغازنبیل بخش بهجامانده از شهر دوراونتش است و در نزدیکی شوش (شهر باستانی) در استان خوزستان قرار دارد.
این سازه در ۱۹۷۹ اولین اثر تاریخی از ایران بود که در فهرست میراث جهانی یونسکو جای گرفت. جامعه بینالمللی برای آن ارزش استثنائی و جهانی قایل است. خاورشناسان چغازنبیل را نخستین ساختمان مذهبی ایران میدانند.
کشف چغازنبيل
نمايی از چغازنبيل
در سال ١٩٣٥ ميلادی هنگامی که شرکت نفت ايران و انگليس در حوالی رود دز به حفاریهای نفتی مشغول بود، يکی از کارمندان نيوزيلندی شرکت به نام «براون» متوجه مجموعهی عظيمی شبيه تپه شد که در مکانی مرتفع قرار گرفته بود. او از آن مجموعه که در زير خاک مدفون بود آجری کتيبهدار پيدا کرد.
معرفی زيگورات
در بينالنهرين اعتقاد مردم بر اين بود که خدايان متعددی دنيا را کنترل و اداره میکنند و هر شهری را خدايی است که از آن محافظت میکند. مردم در مرکز شهر برای خدايان معبد درست میکردند تا در آن زندگی کنند که گاه به شکل زيگورات بود. معابد کوچکتری هم ساخته میشد تا مردم هدايا و پيشکشهای خود را تقديم خدايان کنند.
شهر چغازنبيل
اونتاش نپيريشا، بنيانگذار چغازنبيل
محدودهی حکومت ايلامیها خوزستان، لرستان، پشتکوه و کوههای بختياری بود که از غرب به دجله، از شرق به قسمتی از پارس، از شمال به راه بابل و همدان و از جنوب به خليج فارس محدود میشد و پايتخت آن شهر باستانی شوش بود.
زيگورات چغازنبيل
مجسمهی مفرغی ملکه نپيراسو
زيگورات چغازنبيل معبد اصلی (زيگورات) مربعی به ضلع ١٠٥ متر است که اضلاع آن در جهات اصلی شرقی، غربی و شمالی و جنوبی واقع شدهاند. اصل اين معبد با بهکارگيری ميليونها آجر و در پنج طبقه به ارتفاع ٥٢ متر ساخته شده بود که در حال حاضر تنها دو طبقه از آن باقی مانده است.
ميز قربانی
در اطراف معبد و بر روی کف اصلی دو سکوی مدور بريده مشاهده میشود که نظرات مختلفی در مورد آنها ابراز شده، برخی آنها را قربانگاه و برخی ديگر مربوط به ستارهشناسی و ساعت خورشيدی دانستهاند.
ميراث جهانی
چغازنبيل در سال ١٩٧٩ ميلادی از طرف يونسکو در فهرست ميراث جهانی قرار گرفت. اين محوطه يکی از چند اثر ثبت شدهی ايران در فهرست ميراث جهانی است. اهميت اين محوطهی تاريخی به عنوان مهمترين اثر بهجایمانده از دوران حکومت ايلامی، قدمت ٣٠٠٠ سالهی آن همراه با جاذبههای طبيعی از جمله عوامل مؤثر در به ثبترسيدن اين مجموعه بهعنوان ميراث جهانی بودهاند.